Ons verleden is de basis van ons bestaan.
Gedurende mijn hele bestaan zijn er momenten geweest waarin ik nagedacht heb over mijn voorouders. In veel van die gevallen bleek ook dat historie vluchtig is en dat ik toch veel meer met beide benen in het “nu” sta. Het lijkt egoistisch en wellicht is het ook gewoon menselijk, maar altijd weer verbaasde ik me er over dat ik zowel van mijn verre voorouders, maar zelfs ook van mijn eigen ouders en grootouders zeer weinig weet. En dat zelfde geval is ook al merkbaar in het bestaan van onze kinderen en kleinkinderen.
Jolanda en ik hebben het voorrecht gehad om 17 jaar via Stichting Bulamu werkzaam te zijn in Oeganda. Het grootste verschil met ons leven in Nederland is het leven in communities, familieverbanden en het delen van het leven en het bestaan in woongroepen. Dit zie je met name nog op het platteland, want ook in de groter wordende steden rukken de betonnen appartementencomplexen op en is individualisme gemeengoed aan het worden.
In de jaren 80 van de vorige eeuw waren mijn ooms en tantes nog in de bloei van hun leven en leefde bij hen de afkomst op. Er werd gereisd naar Heilo, Zwolle en Hasselt (waar mijn opa vandaan kwam) en er ontstond een familie moment bij de waarschijnlijke oorsprong van onze familienaam; de boerderij “Ons Nieuwe Kamp”. Daarna is alles weer verwaterd; waaronder ook de toenmalige website nieuwenkamp.info. Dit heeft er toe geleid dat ik, nu ik tegen mijn pensioen aanloop en onze kinderen in de bloei van hun leven zijn, toch tijd wil investeren in het vastleggen van het verleden.
Zodat niet verloren gaat, maar eeuwig in herinnering blijft, de afkomst van ons bestaan.
Ik hoop dat het collectief geheugen van internet en de interesse naar vroeger moge blijven bestaan en voortgaan op ons nageslacht.
René Nieuwenkamp – Noordwijk – ©2025