08-02-2012 Rainbow in kampala - Schooldonatie Regenboog School Hellevoetsluis
Vandaag weer de file in en weer een afspraak met de advocaat. Stichting Bulamu en hands of love zijn geclaimd en vastgelegd, betaald voor de registratie, nog een week dus voordat we vertrekken is het rond. Daarna met Uncle Joseph naar een ander deel van Kampala, de markt, waar winkeltjes enorm klein lijken maar verborgen hoekjes hebben zodat ze als een volledige groothandel werken. Het geld van de Regenboog school wordt hier besteed aan schoolmateriaal voor de kinderen. De auto staat in een stoet met 80 taxi's helemaal vast en lopend gaan we naar de winkel. Na exact het regenboogbedrag besteed te hebben staan enkele zakken en dozen met pennen, schriften en ander schoolmateriaal te wachten in de zon. Een drager met een kruiwagen loopt drie keer heen en weer en de auto van Uncle is volledig afgeladen. Reserveband half over de achterbank heen en nu proberen om het geheel door de file heen te werken. Ruben heeft wat geld achtergelaten voor het aankleden van Happy John, dus Jolanda, Happy, Moses en ik begeven ons naar het centrum van Kampala, terwijl Uncle, Suma en Rembo terug gaan naar Bulamu Children's Village. 3 Minuten lopen volgens Moses, en na 10 minuten loopt alles, maar het zweet nog het meest. Wat een verschil met Nederland, waar gepraat wordt over de elfstedentocht. We nemen een boda boda en scheuren verder naar de shopping mall, waar Happy, een paar broeken truien en tshirts koopt en zo gelukkig is met zijn aankopen dat hij een hele nieuwe set aantrekt en zijn huidige kleren laat inpakken. Mijn hemel, Katonde wange, een overhemd een trui en een lange broek, ben ik blij dat ik mn korte broek en tshirt aan heb, krijg het gewoon warm van m. We besluiten nog even terug naar huis te rijden = weer file = waar een koude douche een heerlijke afkoeling verzorgt, terwijl een vacuumwagen zich in ons straatje heeft gewurmd om de septic tank leeg te zuigen. Of ik op mn werk ben, maar nu met 11 toezichthouders en 1 werker, toch 12 man aan het werk.
In de avondservice zijn we in Bulamu's Children Village waar we direct de microfoon mogen vasthouden en Jolanda haar hart voor deze kinderen kan blootleggen, ben ik ff trots op mijn eega, wie had dat gedacht een paar jaar geleden. Hoe snel kan iemand groeien, die door God gevoed is en zoveel liefde heeft ontvangen dat het blijft overstromen naar dit land en haar mensen. Glowing Love, a Stairway to Heaven.
Tijdens de service houdt uncle een praatje in het Luganda over de gave gift van de regenboogschool, kinderen uit Nederland die geld gesponsord hebben voor kinderen in Oeganda, daarna wordt een rij gevormd met kinderen die de schriften en schoolspullen krijgen uitgedeeld. Als je weet dat deze kinderen hun hele leven afhankelijk zijn geweest van giften, dan kan je wellicht een beetje indenken hoe het is om een eigen schoolset te krijgen. Om ons heen worden de spulletjes met veel plezier bekeken en de namen ingevuld, hartverwarmend.
Met Marion, Fernando en Sabrine bespreken we de details voor onze conferentie op de eilanden in het Victoriameer. Vrijdag is het zover, maar er moet nog wel wat gebeuren. Geloof het of niet maar morgen gaan we verhuizen, en er is nog niets besproken of ingepakt. This is Uganda.
Gisteravond hebben we in Kawempe een bijbelstudie gehouden, net als maandagavond in Moses' huis. Een paar pastors, vrouwen en kinderen die de boodschap van missionariseen opslokken in een duister kamertje met wat brood met margarine, Afrikaanse koffie (melk waar de koffie doorheen gevlogen is) en pinda's. Huiskring als kerk. Dank U Jezus
Bekijk hier de foto's van project schoolspullen van de regenboogschool op facebook